حفظ و بهبود سطوح عملکرد و استقلال ، که به بهبود کیفیت زندگی فرد کمک می کند.
اگر فردی مبتلا به بیماری پارکینسون باشد، باید دربارهی نحوهی پیشرفت بیماری خود آگاه باشد. او باید بداند به چه علائمی ممکن است مبتلا باشد و اینکه چه زمانی آن علائم آغاز میشوند و چگونه روی زندگی او تأثیر میگذارند.
۳. آگونیستهای دوپامین: این گروه داروهایی هستند که عمل دوپامین در مغز را تقلید میکنند. برخی نمونهها در این زمینه عبارتاند از: پرامیپکسول و روتیگوتین و روپینیرول.
برخی افراد بیشتر در معرض ابتلا به زوال عقل بیماری پارکینسون هستند. عوامل خطرساز این بیماری عبارتند از:
ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی مینویسم.
احساس سبکی سر یا غشکردن در زمان ایستادن (افت فشارخون وضعیتی)مقالههای مرتبط:کشف شواهدی دیگر مبنی بر ارتباط پارکینسون و نوعی باکتری رودهایپزشکی و درمان بیمارینشانه های آلزایمرعلائم اچ آی وی و ایدز
جراحیهای تالاموتومی و پالیدوتومی انجام میشوند؛ اما بهعلت خطر عوارض جانبی چندان معمول نیستند.
اما مهم است بدانید که داشتن این جهش های ژنی به این معنی نیست که شما قطعاً به این بیماری مبتلا خواهید شد.
عوارض جانبی داروها در این مراحل بعدی اغلب میتواند از مزایای آن بیشتر باشد.
الکترودی نازک که در قسمتی از مغز قرار داده میشود که عامل بُروز علائم است بیماری پارکینسون سالمندان (برای بیشتر بیماران در هر طرف مغز یک الکترود کاشته میشود)
واکنش ها و حرکات ماهیچه ها نیز بطور قابل توجهی کند می شوند. زندگی به تنهایی می تواند ناامن و خطرناک باشد.
علائم غیر حرکتی علائم حرکتی مانند سفتی عضلات و لرزش بیشتر برای ارزیابی پیشرفت بیماری پارکینسون استفاده می شود. با این حال، علائم غیر حرکتی نیز رایج است.
به همین دلیل این افراد میتوانند با تعادل بیشتری انواع حرکات و کارهای روزانه خود را انجام دهند.
تاکنون هیچ گونه آزمایش خاصی برای تشخیص آن وجود ندارد. لذا تشخیص این بیماری امری دشوار است. عموما پزشکان برای تشخیص این بیماری ویژگی های اساسی اختلال حرکتی در فرد را مورد بررسی قرار می دهند.